Marcin Kozłowski

Zwolnienie lekarskie w czasie urlopu

Zwolnienie lekarskie w czasie urlopu

Dzisiaj trochę nietypowo, bo o prawie pracy. Zwolnienie lekarskie w czasie urlopu jest koszmarem dla każdego pracownika. Na początek kilka podstawowych zasad związanych z urlopem. Pracownikowi z reguły przysługuje 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego w ciągu roku kalendarzowego – zależy od stażu pracy. W ciągu roku kalendarzowego, pracownik ma prawo wykorzystać 14 – dniowy, nieprzerwany urlop wypoczynkowy. Pracownik może również stać się pacjentem. Gorzej jeżeli stanie się nim w trakcie trwania urlopu lub przed jego rozpoczęciem.

Zwolnienie lekarskie w czasie urlopu

Mamy już wszystko zaplanowane – urlop w pracy zaklepany, plecaki spakowane, dzieci u dziadków, a my wybieramy się na kilka dni zasłużonego urlopu, żeby nabrać sił do dalszej pracy. I nagle wszystkie plany trzeba odwołać, ponieważ budzimy się rano z gorączką, osłabieni, bez sił do wędrówki po górach. Pierwsza myśl – zmarnowany urlop, druga – trzeba iść do lekarza.

Od lekarza dostajemy zwolnienie lekarskie (popularne L4) na tydzień, urlop kończy się dzień wcześniej. I co teraz?

Po pierwsze, spokojnie – jesteśmy tylko chorzy, za tydzień będziemy znów gotowi do pracy.

Po drugie – urlop nie przepadnie, wykorzystamy go kiedy indziej.

I po trzecie – dzieci mogą być u dziadków, żeby nie zarazić 🙂

A więc zwolnienie lekarskie w czasie urlopu nie musi spowodować aż takich strat.

Obligatoryjne przesuniecie terminu urlopu

Zgodnie z przepisami zawartymi w kodeksie pracy (dalej k.p.), pracodawca ma obowiązek przesunięcia terminu urlopu pracownika na termin późniejszy w przypadkach jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, np. z powodu:

  • czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
  • odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
  • powołania na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy,
  • urlopu macierzyńskiego (art. 165 k.p.).

Kolejny artykuł – 166 k.p. – zobowiązuje pracodawcę do udzielenia urlopu niewykorzystanego z wyżej wspomnianych powodów w terminie późniejszym.

Warto również pamiętać, że pracodawca nie będzie mógł skutecznie udzielić urlopu pracownikowi, który jest niezdolny do pracy, nawet jeżeli ten wyrazi na to zgodę. Pamiętajmy, że udzielenie urlopu nie przerywa niezdolności pracownika do pracy. Takie stanowisko zająć Sąd Najwyższy w wyroku z 10 listopada 1999 r. w sprawie o sygn. akt I PKN 350/99.

Usprawiedliwienie nieobecności

W naszym przypadku, tj. choroby, pracownik musi potwierdzić, że zachodzą usprawiedliwione przyczyny jego nieobecności w pracy. W rozporządzeniu  Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (dalej Rozporządzenie) wskazano, że pracownik ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynach swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania.

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia dowodem usprawiedliwiającym nieobecność w pracy jest m.in. zaświadczenie lekarskie, o którym stanowi art. 55 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, a także decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych – w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami.

Urlop wypoczynkowy pracownika zostaje przerwany, w związku z tym, że pracownik nie może w pełni wykorzystać urlopu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zakaz decydowania samodzielnie o urlopie

Pamiętajmy jednak, że nie możemy samodzielnie zdecydować o wykorzystaniu dni urlopu, których nie wykorzystaliśmy ze względu na chorobę.

Przykładowo:

Mieliśmy 5 dni urlopu, który miał się zacząć w poniedziałek, ale my zachorowaliśmy w sobotę. Idziemy do lekarza i dostajemy zwolnienie lekarskie do następnego poniedziałku włącznie. Nie możemy samodzielnie uznać, że skoro w poniedziałek kończy się zwolnienie, to od wtorku…idziemy na pięciodniowy urlop, po tym jak zawiadomimy pracodawcę. No chyba że się zgodzi.

Zgodnie z tezą Sądu Najwyższego w wyroku z dnia 5 grudnia 2000 r.:

Zawiadomienie pracodawcy o rozpoczęciu zaległego urlopu wypoczynkowego nie usprawiedliwia nieobecności pracownika w pracy (sygn. akt I PKN 121/00).

Mając na uwadze powyższy wyrok, a także przepisy prawa pracy, termin wykorzystania niewykorzystanego urlopu uzgadniamy z pracodawcą.

Samodzielne decydowanie o wykorzystaniu urlopu lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo w pracy, stanowi naruszenie obowiązków pracowniczych.

Podsumowanie

  1. Pamiętaj pacjencie – pracowniku, jeżeli zachorujesz podczas urlopu, postaraj się o zwolnienie lekarskiej, tak żeby nie stracić dni urlopu – masz do tego prawo.
  2. Pracodawca ma obowiązek przesunięcia terminu urlopu pracownika, jeżeli ten zachoruje.
  3. Nie możesz samodzielnie zdecydować o wykorzystaniu urlopu po tym jak skończy się zwolnienie lekarskie.
  4. O tym kiedy rozpoczniesz urlop decydujesz razem z pracodawcą – z nim ustala się termin urlopu.

Jeżeli sądzisz, że komuś przyda się ten wpis – może ktoś własnie dostał zwolnienie lekarskie w czasie urlopu – podziel się nim z innymi, będę wdzięczny!

Słyszałeś o tym, że możesz domagać się zwrotu pieniędzy za prywatne leczenie? Koniecznie przeczytaj o tym na moim blogu.

Jestem radcą prawnym. Mieszkam i pracuję w Łodzi. Doradzam w zakresie prawa medycznego, danych osobowych i spółek handlowych. Więcej o mnie tutaj.

Najnowsze Wpisy:

Kategorie:

Archiwa:

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.